یک آیه از کتاب مزامیر

5  زیرا قلعهٔ من تو هستی. روح خود را به دست تو می‌سپارم. ای یهوه، خدای حق، تو مرا فدیه دادی.

یک آیه از کتاب مزامیر

20  همهٔ استخوانهای ایشان را نگاه می‌دارد، که یکی از آنها شکسته نخواهد شد.

یک آیه از کتاب مزامیر

14  از مکان سکونت خویش نظر می افکند، برجمیع ساکنان جهان.

یک آیه از کتاب مزامیر

14  از بدی اجتناب نما و نیکویی بکن؛ صلح را طلب نما و در پی آن بکوش.

یک آیه از کتاب مزامیر

6  به خود می‌پیچم و بی‌نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتمکنان تردد می‌کنم.