در بودیسم وجرهیانه، آدی بودا یا آدی-بودا (به تبتی: Dang-po'i sangs-rgyas)، «بودای نخستین» است. این واژه اشاره به یک بودای خودبرآمده خودآفریده است که قبل از هر چیز دیگری وجود داشته است.[۱] سامانتابهادرا، وجرههارا و وایروکانا شناختهشدهترین نامهای آدیبودا هستند، هر چند که نامهای دیگری مانند سانگیانگ آدی بودا در اندونزی وجود دارند. آدی بودا معمولاً به رنگ آبی تیره نمایش دادهمیشود. مفهوم آدیبودا از هر شکل دیگر بودیسم به یکتاپرستی نزدیکتر است.
آمیتابه (به سانسکریت: अमिताभ, Amitābha) که نامش از واژهای سانسکریت گرفته شده است، بودای تفکر و مراقبه و حیات نامحدود هم خوانده میشود. در چین با عنوان «اومیتوفو»، در کره «آمیتا» و در ژاپن «آمیدا» خوانده میشود، بودای روشنایی و نورِ نامحدود است. او سوگند خورده است هر کسی را که از روی عقیده و ایمان او را بخواند، نجات داده و در تولد بعدی وی را در سرزمین پاک به دنیا خواهد آورد.