تو فقط بشری همچون مائی; اگر راست میگویی آیت و نشانه ای بیاور!» (154)
گفتند: «(ای صالح!) تو از افسون شدگانی (و عقل خود را از دست داده ای!) (153)
آنها ( قوم عاد) گفتند: «برای ما تفاوت نمیکند، چه ما را انذار کنی یا نکنی; (بیهوده خود را خسته مکن)! (136)
اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن; و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!» (118)
در این، نشانه روشنی است (بر وجود خدا); ولی بیشترشان هرگز مؤمن نبوده اند! (8)