حسام الدین شفیعیان-از آیات کتاب و.../ بخش موضوعی زندگی گذشته/مرحله صفر تا صد/اثبات/,وشناخت/

16  بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

17  تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا از مشقتهای من بیرون آور.

11  زیرا قصد بدی برای تو کردند و مکایدی را اندیشیدند که آن را نتوانستند بجا آوَرْد.

12  گاوان نرِ بسیار دور مرا گرفته‌اند؛ زورمندان باشان مرا احاطه کرده‌اند.

17  همهٔٔ استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

5  او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سر او گذاردی.

8  و او ربع مسکون را به عدالت داوری خواهد کرد، و امّت‌ها را به راستی داد خواهد داد.

8  خداوند امّت‌ها را داوری خواهد نمود. ای خداوند، موافق عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده!

3  لیکن تو ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازندهٔ سر من.

19  پس آن اموری را که منشأ سلامتی و بنای یکدیگر است پیروی نمایید.

10  و نیز می‌گوید ای امّت‌ها با قوم او شادمان شوید.

24  و آنها را نیز دعوت فرمود، یعنی ما نه از یهود فقط بلکه از امّت‌ها نیز.

30  پس چه گوییم؟ امّت‌هایی که در پیعدالت نرفتند، عدالت را حاصل نمودند، یعنی عدالتی که از ایمان است.

7  پس مقصود چیست؟ اینکه اسرائیل آنچه را که می‌طلبد نیافته است، لکن برگزیدگان یافتند و باقی‌ماندگان سخت‌دل گردیدند؛

11  پس می‌گویم آیا لغزش خوردند تا بیفتند؟ حاشا! بلکه از لغزش ایشان نجات به امّت‌ها رسید تا در ایشان غیرت پدید آوَرَدْ.

30  زیرا همچنان که شما در سابق مطیع خدا نبودید و الآن به‌سبب نافرمانی ایشان رحمت یافتید،

34  زیرا کیست که رأی خداوند را دانسته باشد؟ یا کِه مشیر او شده؟

11  همچنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید، امّا برای خدا در مسیح عیسی زنده.

6  از آن جهت که تفکّر جسم موت است، لکن تفکّر روح حیات و سلامتی است.

10  چنانکه مکتوب است که کسی عادل نیست، یکی هم نی.

20  و در وعدهٔ خدا از بی‌ایمانی شک ننمود، بلکه قوّیالایمان گشته، خدا را تمجید نمود،

4  و صبر امتحان را و امتحان امید را.

12  مرا به خواهش خصمانم مسپار، زیرا که شهود کذبه و دمندگان ظلم بر من برخاستهاند.

3  مرا با شریران و بدکاران مکش که با همسایگان خود سخن صلح‌آمیز می‌گویند و آزار در دل ایشان است.

7  هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند و سرهای خود را می‌جنبانند [و می‌گویند]،

21  مرا از دهان شیر خلاصی ده، ای که از میان شاخهای گاو وحشی مرا اجابت کرده‌ای.

43  مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امّت‌ها ساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند.

7  شریعت خداوند کامل است و جان را برمی‌گرداند؛ شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم می‌گرداند.

6  الآن دانسته‌ام که خداوند مسیح خود را می‌رهاند. از فلک قدس خود او را اجابت خواهد نمود، به قوّت نجات‌بخش دست راست خویش.

از کسانی پیروی کنید که از شما مزدی نمی‏خواهند و خود هدایت یافته‏اند! (21)

پس سخنانشان تو را غمگین نسازد، ما آنچه را پنهان می‏دارند و آنچه را آشکار می‏کنند می‏دانیم! (76)

بطور قطع رستاخیز خواهد آمد! می‏خواهم آن را پنهان کنم، تا هر کس در برابر سعی و کوشش خود، جزا داده شود! (15)

این وعده ‏ای است که خدا کرده; و خداوند هرگز از وعده‏اش تخلف نمی‏کند; ولی بیشتر مردم نمی‏دانند! (6)