3. از آسمان فرستاده، مرا نجات خواهد داد؛و آنان را که بر من پا میگذارند توبیخ خواهد کرد؛ سِلاهخدا محبت و وفاداری خود را خواهد فرستاد.
6. در برابر پاهایم دام گستردند،و جانم خم گردید!بر سر راهم چاه کندند،اما خود بدان فرو افتادند. سِلاه
1. مرا فیض عطا فرما، خدایا، مرا فیض عطا فرما!زیرا جان من در تو پناه میجوید؛زیر سایۀ بالهایت پناه میگیرم،تا این بلایا بگذرد.
4. جانم در میان شیران است،در میان آتشافروزان میخوابم؛در میان آدمیانی که دندانهایشان نیزهها و تیرهاست،و زبانشان شمشیرِ برّان.
2. نزد خدای متعال فریاد برمیآورم،نزد خدایی که مقصودش را برای من به انجام میرساند.
2. چنین نیست! بلکه در دل خود مرتکب بیعدالتی میشوید،و دستانتان خشونت بر زمین میگسترد.
7. بگذار چون آبی که ریخته میشود، محو شوند،و چون کمان خود را میکِشند، تیرهایشان بیاثر شود.
4. بیآنکه تقصیری کرده باشم، میشتابند و خود را آماده میکنند!پس بیدار شو و به دیدارم بیا و ببین!
7. بنگر که چگونه عربده میکشندو بر لبهایشان شمشیرهاست،زیرا میگویند: «کیست که بشنود؟»
11. اما، ای خداوندگار، که سپرِ ما هستی، ایشان را مکُش،مبادا قوم من فراموش کنند!ایشان را در قوّت خویش بلرزان،و به زیر افکن!
8. اما تو، خداوندا، بر ایشان میخندی،تو همۀ قومها را ریشخند میکنی!
2. مرا از بدکاران رهایی بخش،و از مردمان خونریز نجاتم دِه!
6. شبانگاهان بازمیگردند،و چون سگان پارس میکنند،و گِرد شهر پرسه میزنند!