خطوط راه آهن میگذرد از تقاطع افکار
قطار زندگی میرود تا راه آسمان
زمین وسعت یک قصه ی طولانی یا کوتاهست
ایستگاه آخر یا اول خط بالا و پایین دنیا هست
برای تمام دفتر ها شعر هست
اما شاعری که درون قصه ها خوابست
اینجا ضلع کدامین دفتر خروجی تاریخست
ببین پلی هست که تا غروب پائیزهست...
حسام الدین شفیعیان