شاعر که شدم برگ ها حرف میزدند
فصل ها دف میزدند
زمستان شعر میشد
شب رخت میشد مثل رخت دلی که پهن میشود در ماه
شاعر که میشوی شعر میشود حریر و کلمات میشوند باران
با من گذر کن از تمام درهای پائیزی
رادیویی که شاید جای تمام چند سه بعدی های مدرنیته برایت شعر شود