4 زیرا اینک، پادشاهان جمع شدند، و با هم درگذشتند.
2. پادشاه آشور نمایندۀ خود را با لشکری عظیم از لاکیش به اورشلیم نزد حِزِقیای پادشاه فرستاد، و او در کنار قنات آبگیرِ بالایی بر سر راه مزرعۀ رختشورها توقف کرد.
4. نمایندۀ پادشاه آشور بدیشان گفت: «به حِزِقیا بگویید: ”شاهِ کبیر، پادشاه آشور، چنین میفرماید: این اطمینان تو بر چه پایهای استوار است؟
14. پادشاه چنین میفرماید: ”مگذارید حِزِقیا شما را بفریبد، زیرا او نمیتواند شما را برهاند.
18. مبادا حِزِقیا شما را فریفته، بگوید: ’یهوه ما را خواهد رهانید.‘ آیا تا کنون هیچیک از خدایان قومهای جهان توانسته است سرزمین خود را از چنگ پادشاه آشور برهاند؟
5. مقامات حِزِقیای پادشاه نزد اِشعیا رسیدند،
10. «به حِزِقیا پادشاه یهودا چنین بگویید: ”مگذار خدایی که بر او توکل داری تو را فریفته بگوید: ’اورشلیم به دست پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.‘
30. «ای حِزِقیا! نشان برای تو این خواهد بود: امسال از گیاهان خودرو بخورید و سال بعد از آنچه از آن بروید، اما در سال سوّم بِکارید و بِدِرَوید و تاکستانها غرس نموده، از میوۀ آن بخورید.
14. خداوند چنین میفرماید:«ثروت مصر و منفعتِ کوش و مردان بلندقامت سِبا،جملگی نزد تو آمده، از آن تو خواهند گشت.آنان از پی تو خواهند آمد،و در غُل و زنجیر به نزد تو عبور خواهند کرد،و در برابرت تعظیم کرده، التماسکنان خواهند گفت:”براستی که خدا با توست و جز او کسی نیست؛غیر از او خدایی نیست.“»
23. پادشاهانْ پدرخواندۀ تو خواهند بود،و ملکهها دایهات.در برابرت خم شده، روی بر زمین خواهند نهاد،و خاک پایت را خواهند لیسید.آنگاه خواهی دانست که من یهوه هستم،و هر که بر من امید بندد سرافکنده نخواهد شد.»
12. من پارسایی و اعمال تو را بیان خواهم کرد،اما تو از آن سودی نخواهی برد.
7. که نان خود را با گرسنگان قسمت کنیو فقیرانِ بیخانمان را به خانۀ خویش آوری؟و چون برهنهای بینی، او را بپوشانیو از آن که از گوشت تن توست، خود را پنهان نسازی؟
24 روز دیگر وارد قیصریّه شدند و کرنیلیوس خویشان و دوستان خاصّ خود را خوانده، انتظار ایشان میکشید.
43 پس شاگردان خود را پیش خوانده، به ایشان گفت، هرآینه به شما میگویم این بیوه زن مسکین از همهٔ آنانی که در خزانه انداختند، بیشتر داد.