گفتند: «(ای صالح!) تو از افسون شدگانی (و عقل خود را از دست دادهای!) (153)
چون شما را با پروردگار عالمیان برابر میشمردیم! (98)
اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن; و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!» (118)
آنچه را میشنوند (به دیگران) القا میکنند; و بیشترشان دروغگو هستند! (223)
و از (نافرمانی) کسی که شما و اقوام پیشین را آفرید بپرهیزید!» (184)