22 و امّا من در حیرت خود گفتم که از نظر تو منقطع شدهام. لیکن چون نزد تو فریاد کردم آواز تضرع مرا شنیدی.
12 مثل مرده از خاطر فراموش شدهام و مانند ظرفِ تلف شده گردیدهام.
5 زیرا قلعهٔ من تو هستی. روح خود را به دست تو میسپارم. ای یهوه، خدای حق، تو مرا فدیه دادی.
20 همهٔ استخوانهای ایشان را نگاه میدارد، که یکی از آنها شکسته نخواهد شد.
14 از مکان سکونت خویش نظر می افکند، برجمیع ساکنان جهان.